būbonėlis — būbonė̃lis sm. (2) žr. būbuonėlis: Tavo jaučius būbonėlius šokyje prašoko BsO403 … Dictionary of the Lithuanian Language
Venus, die — Die Vēnus, plur. car. in der Götterlehre der Römer, die Göttinn der Liebe zu dem andern Geschlechte, und figürlich diese Liebe selbst, in welchem Verstande dieses Wort auch noch bey den Deutschen Dichtern vorkommt. Es ist schon von andern bemerkt … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
BUBO vel BUBON — BUBO, vel BUBON Lydorum urbs in mediterraneis sita. Plin. l. 5. c. 27. Strado vero l. 13. Lyciae urbem esse ait, in qua creta nascitur. Huic Stephanus Bulbarum coniungit, quas ait a Bubone et Balburro latronibus esse conditas … Hofmann J. Lexicon universale
OENOANDA — urbs Carbaliae, in Lycia, Stephan. ad radices Tauri, 70. mill. pass. a Myra in Boream, uti 15. a Balbura, 30. a Bubone in Ortum , paulo amplius a Cobyra … Hofmann J. Lexicon universale
bubbone — bub·bó·ne s.m. 1. TS med. linfonodo ingrossato e infiammato, spec. all ascella o all inguine, causato da malattie infettive come peste, sifilide e gonorrea | CO estens., scherz., grosso foruncolo: guarda che bubbone che hai sul naso! 2. CO fig.,… … Dizionario italiano
bubbone — /bu b:one/ (ant. bubone) s.m. [dal lat. tardo bubo onis, gr. boubṓn ō̂nos, inguine, tumescenza inguinale ]. 1. [tumefazione del tessuto sottocutaneo ben visibile sulla superficie del corpo] ▶◀ ‖ ascesso, (non com.) enfiagione, gonfiore,… … Enciclopedia Italiana